Οι Καρβουνιάρηδες

Οι καρβουνιάρηδες είναι ένα από τα επαγγέλματα που εξέλειψαν στην εποχή μας εξαιτίας της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης της βιομηχανικής κοινωνίας. Η ταινία αναφέρεται στα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετώπιζαν τόσο οι έμποροι του κάρβουνου, όσο και οι παραγωγοί του, οι κυρίως καρβουνιάρηδες. Το ασπρόμαυρο τονίζει όχι μόνο το προϊόν παραγωγής, το κάρβουνο, αλλά και την οξύτητα του προβλήματος. Επιπλέον, παρακολουθεί τους τελευταίους σε όλη τη διάρκεια της παραγωγής του κάρβουνου στα δάση της Εύβοιας, όπου μετακινούνται οικογενειακά. Περιγράφει τις διάφορες φάσεις της διαδικασίας παραγωγής, παράλληλα με τις διάφορες φάσεις του προβληματισμού τους για το μέλλον, όλη η οικογένεια μαζί και κάθε μέλος της χωριστά. Η Αλίντα Δημητρίου δεν χρησιμοποιεί ερωτηματολόγιο για να εκμαιεύσει τις σκέψεις τους – αφήνει μέσα από την συζήτηση «να ξετυλιχτεί το κουβάρι των εξομολογήσεων», όπως έλεγε χαρακτηριστικά.

Αλίντα Δημητρίου

Η Αλίντα Δημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και σπούδασε Σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Παράλληλα με τη διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών κατά την περίοδο 1970-1975, συμμετείχε σε σεμινάρια για την ταινία μικρού μήκους, και έγραψε και μετέφρασε άρθρα σε κινηματογραφικά περιοδικά. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Φιλμογραφία ταινιών μικρού μήκους (1939-1979), ενώ το 1992 εξέδωσε το Λεξικό ταινιών μικρού μήκους. Σκηνοθέτησε πάνω από 50 ντοκιμαντέρ. Το 2008 απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη για το ντοκιμαντέρ «Πουλιά στο Βάλτο». Η τριλογία της, «Πουλιά στο βάλτο», «Η Ζωή στους Βράχους» και «Τα Κορίτσια της Βροχής», που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ανέδειξε μέσα από μαρτυρίες και ντοκουμέντα την αγωνιστικότητα και τη δύναμη της γυναικείας ψυχής.