Εξαιτίας της Σημερινής Μέρας

Στη Γουινέα-Μπισσάου, σαράντα χρόνια μετά τον πόλεμο, αυτοί που προσχώρησαν στο απελευθερωτικό κίνημα και εκείνοι που πολέμησαν στον αποικιοκρατικό στρατό εκθέτουν πολλαπλές απόψεις και μνήμες που δεν μπορούν να συμφιλιωθούν. Σήμερα, αυτά που τους ενώνουν είναι ο ισχυρισμός τους ότι είναι οι ξεχασμένοι χαμένοι, η απογοήτευση με τις αρχικές προσδοκίες που γέννησε η ανεξαρτησία και η απόδοση στην κληρονομιά του πολέμου για της ελλιπή ανάπτυξη της Γουινέα-Μπισσάου. Σε αυτό το πλαίσιο, η συλλογική μνήμη αυτού του πολέμου και αυτή η πάλη μεταμορφώνονται έτσι ώστε συνυφανθούν με τη σύγχρονη πολιτική ιστορία χωρίς να την «ενοχλήσουν». Όμως, το συσσωρευμένο μίσος στα χρόνια της αποικιακής κυριαρχίας έγινε ακόμη βαθύτερο, αφού αυτό που περιέπλεξε την όλη διαδικασία της απο-αποικιοποίησης έχει συνέπειες ακόμη και σήμερα στις κοινωνίες των πρώην αποικιών και στην Πορτογαλία.

Catarina Laranjeiro

Η Catarina Laranjeiro είναι υποψήφια διδάκτορας στο Centro de Estudos Sociais του πανεπιστημίου της Κοΐμπρα. Έχει πτυχίο στην Κοινωνική Ψυχολογία από το πανεπιστήμιο της Λισαβώνας, ένα μεταπτυχιακό στο Ψηφιακό Οπτικό Πολιτισμό από το ISCTE-IUL και ένα ακόμα στην Οπτική Ανθρωπολογία από το Freie Universitaet Berlin