Όταν ο παππούς του αρχίζει να έχει τα πρώτα σημάδια άνοιας, ο σκηνοθέτης πραγματοποιεί μια τελετουργία προκαταρκτικού πένθους στο εγκαταλελειμμένο εξοχικό των παππούδων του. Χρησιμοποιώντας την ανθρωπολογική έννοια του μεταιχμίου, προσπαθεί να επιβραδύνει μια στιγμή μεγάλης αλλαγής και να ανοίξει μια συζήτηση που η οικογένειά του αποφεύγει.
Θοδωρής Παναγόπουλος
Ο Θοδωρής Παναγόπουλος, Ελληνικής, Λιβανέζικης και Παλαιστινιακής καταγωγής, είναι σκηνοθέτης, συντονιστής κινηματογραφικών προγραμμάτων και υποψήφιος διδάκτορας με έδρα τη Σκωτία. Τα θέματα που τον ενδιαφέρουν αφορούν τη μνήμη, την πολιτική, την αποσπασματική ταυτότητα και τη γλώσσα, το συλλογικό τραύμα και τη θεραπεία. Το ντοκιμαντέρ του Ο δικός μου προσωπικός Λίβανος προβλήθηκε σε φεστιβάλ BAFTA, ήταν υποψήφιο για το βραβείο ΙΡΙΣ της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο Οδυσσέας του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου. Το μέρος μεταξύ του ήταν και του θα είναι πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ενώ η επόμενη μικρού μήκος ταινία του—ανάθεση των BFI Network και Screen Scotland—σκηνοθετείται αυτήν την περίοδο.