Το Δεν είναι κάθε Μέρα Γιορτή είναι ένα χρονικό της καθημερινής ζωής στα Άνω Ραβένια, ένα ορεινό χωριό στην Ελλάδα. Αν και το χωριό παρουσιάζεται να είναι ουσιαστικά αύταρκες, η αλήθεια είναι ότι η οικονομική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον εξωτερικό κόσμο. Όπως πολλά ορεινά χωριά, τα Άνω Ραβένια έχουν προοδευτικά εγκαταλειφθεί από το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού. Το φιλμ δείχνει τον επίπονο μετασχηματισμό από το εορταστικό φαγοπότι και την προσωρινή επιστροφή εκείνων που έχουν φύγει για να ζήσουν κάπου αλλού στη μονοτονία και την ηρεμία της καθημερινής ζωής. Χωρίς κανέναν σχολιασμό, το φιλμ σέβεται τον ρυθμό της καθημερινής ζωής των κατοίκων του χωριού.
Colette Piault
Η Κολέτ Πιό, γεννημένη στο Παρίσι, έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη Σορβόνη το 1963. Έχει πραγματοποιήσει επιτόπια έρευνα στη Δυτική Αφρική, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Το πρώτο της φιλμ, Albertine et Dorcas, γυρίστηκε στην Ακτή Ελαφαντοστού το 1966 την ίδια στιγμή που εργαζόταν σε ένα διαφορετικό εθνογραφικό ερευνητικό πρόγραμμα κάτω από την καθοδήγηση του Ζαν Ρους. Άρχισε να δουλεύει σε ένα χωριό της Ηπείρου το 1974 και γύρισε σε 16mm μια σειρά φιλμ (ελληνική γλώσσα στο πρωτότυπο, με υποτίτλους στα γαλλικά και στα αγγλικά) σχετικά με όψεις της μετανάστευσης από την οπτική του ερημωμένου χωριού, προσπαθώντας να παρατηρήσει προσεκτικά τον ρυθμό των γεγονότων και την καθημερινή ζωή και όχι να τα αναδομήσει με τον σχολιασμό ή με άλλα μέσα. Η Πιό είναι επίτιμη Διευθύντρια Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών της Γαλλίας, CNRS (Παρίσι). Προκειμένου να κάνει τα ξένα ανθρωπολογικά φιλμ πιο γνωστά στη Γαλλία, το 1985 δημιούργησε τη Γαλλική Ένωση για την Οπτική Ανθρωπολογία (SFAV), της οποίας είναι ακόμα πρόεδρος. Έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα στα γαλλικά και αγγλικά για τις επιτόπιες έρευνές της και την οπτική ανθρωπολογία.