Ο Ντορίν, 47 ετών, έχει εγκαταλείψει τη ζωή του ως μουσικού στο Βουκουρέστι για να μετακομίσει πίσω με τη μητέρα του, μια χαρισματική γυναίκα 77 χρονών, που ζει σε μια μικρή ρουμανική πόλη. Μοιράζονται την καθημερινή τους ζωή με γέλιο και ειρωνία, αλλά καθώς η Ντορίνα αναλαμβάνει το ρόλο της ως τροφού, ο Ντορίν προσπαθεί να βρει το χώρο που του αναλογεί. Μια ταινία για τη φροντίδα, την απογοήτευση και τις πολλαπλές αποχρώσεις της αγάπης.
Η Feronia Wennborg είναι καλλιτέχνης και μουσικός με έδρα τη Γλασκώβη του Ηνωμένου Βασιλείου. Με μια διεπιστημονική πρακτική επικεντρωμένη στον ήχο και τη συνεργασία, αποφοίτησε με μεταπτυχιακό από τη Σχολή Kαλών Τεχνών της Γλασκώβης και πτυχίο Bachelor από το Royal College of Music στη Στοκχόλμη.
Η Gabriela Forfota είναι Ρουμάνα σκηνοθέτρια με έδρα την Ολλανδία. Σπούδασε κινηματογράφο στο Digital Filmmaking στο SAE Amsterdam (2009) και είναι απόφοιτος του Master in Documentary Film στο Babeṣ-Bolyai University Cluj-Napoca (2019). Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή εργαστήρια ντοκιμαντέρ και residencies. Έχει σκηνοθετήσει και συν-σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ μικρού μήκους που εξερευνούν την ταυτότητα και τις πολλαπλές έννοιές της.
Η Laura di Pasquale τώρα ολοκληρώνει το διδακτορικό της στην Κοινωνική Ανθρωπολογία και τα Οπτικά Μέσα στο GCVA του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Η Laura διεξάγει έρευνα για τη μετανάστευση και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ιταλία εδώ και 15 χρόνια. Έχει σκηνοθετήσει δύο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και ένα mockumentary και έχει βραβευτεί σε φεστιβάλ στην Ιταλία. Τώρα εργάζεται σε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή μετά από ένα γεγονός που της άλλαξε τη ζωή. Στην έρευνά της επικεντρώνεται στην ιατρική και υπαρξιακή ανθρωπολογία. Θα χρησιμοποιήσει οπτικές μεθόδους και ως εργαλείο έρευνας