Χτισμένες το 1972 κατά τη διάρκεια του δικτατορικού καθεστώτος, δώδεκα πολυκατοικίες στο Περιστέρι της Αθήνας επιχείρησαν να στεγάσουν χιλιάδες πρόσφυγες. Σήμερα, αυτή η μικρή πόλη μέσα στην πόλη απεικονίζεται ως ένα μωσαϊκό ανθρώπων και αστικών χώρων. Έξι κάτοικοι ανοίγουν την πόρτα τους και μοιράζονται ιστορίες για τη γειτονιά, τις πολυκατοικίες και τον δημόσιο χώρο που τις περιβάλλει. Είναι ένας κοινός χώρος αρκετός για να τους ενώσει;
Μίνα Αρχοντάκη και Στέλλα Αρχοντάκη
Η Μίνα Αρχοντάκη σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου και επικεντρώθηκε στην τέχνη των νέων μέσων. Η έρευνά της πάνω στην τέχνη κοινοτικής βάσης και τα συμμετοχικά έργα, της άνοιξε τον δρόμο σε ένα άλλο γνωστικό αντικείμενο, αυτό της οπτικής ανθρωπολογίας. Το έντονο ενδιαφέρον της για τα αστικά κοινά την οδήγησε στην πρώτη της απόπειρα να δημιουργήσει μια ταινία ντοκιμαντέρ.
Η Στέλλα Αρχοντάκη σπούδασε επικοινωνία και μάρκετινγκ στην Αθήνα. Αξιοποιώντας την εμπειρία της σε κοινοτικούς χώρους τέχνης, προσπαθεί να εμπλέξει το κοινό με οικολογικές και αστικές αφηγήσεις. Ο ενθουσιασμός της για την οπτική επικοινωνία και αφήγηση την οδήγησε στο μεγάλο βήμα της συνδημιουργίας του πρώτου της ντοκιμαντέρ.