Ευτυχισμένα τα μάτια που σε βλέπουν

Πρωταγωνίστριες της ταινίας είναι δύο νεαρές γυναίκες, φίλες από την παιδική τους ηλικία στο δημόσιο τοπικό σχολείο, μία Σουνίτισσα Μουσουλμάνα Παλαιστινιακή με καταγωγή και μία Σιίτισσα Μουσουλμάνα με Κουρδο-Ιρανική καταγωγή. Παρακολουθούμε την πρώτη μαζί με την κόρη της, η οποία εν συνεχεία απαγάγεται. Ακολουθούμε την δεύτερη στο Ντουμπάι, όπου πρόκειται ναι συναντήσει τον αγαπημένο της, αλλά και στο Ιράν, όπου επισκέπτεται την οικογένειά της. Εξ ανάγκης, η ταινία αποκαλύπτει και αποκρύπτει ταυτόχρονα, καθώς οι δύο νεαρές γυναίκες προτιμούν να αφήνουν τα πράγματα αμφίσημα για καλούς λόγους. Η κίνηση (harakat) των γυναικών υπαγορεύει τη μορφή της ταινίας. Όλες οι επιτελέσεις και οι επιφάνειες αντιμετωπίζονται ως εξίσου σωστές, πραγματικές και διακειμενικές – ως όψεις του ατόμου και της αλληλεπίδρασης.

Karen Waltorp

Η Κάρεν Γουάλτορπ είναι ανθρωπολόγος και κινηματογραφίστρια. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Ώρχους, όπου διδάσκει Οπτική Ανθρωπολογία. Η ταινία της Manenberg, που δημιουργήθηκε κατόπιν μακροχρόνιας έρευνας πεδίου σε μία κοινότητα στη Νότια Αφρική, κέρδισε το Βραβείο Basil Wright του Βασιλικού Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου (2011). Έχει δημοσιεύσει στα ακαδημαϊκά περιοδικά Ethnos, International Communication Gazette και Journal of Media and Communication Studies. Είναι συν-διευθύντρια του δικτύου FAN (Future Anthropologies) του EASA και τα ενδιαφέροντα της εστιάζουν σε πειραματικές μορφές δημιουργίας και επικοινωνίας της γνώσης.